Pocenie się jest normalną fizjologiczną funkcją. Jednak, gdy organizm wydziela więcej potu niż jest to niezbędne do kontrolowania temperatury ciała, może stać się on nieprzyjemnym i wstydliwym problemem. Wzmożone pocenie się spowodowane zaburzeniem ośrodka termoregulacji, tzw. pocenie termoregulacyjne towarzyszy chorobom gorączkowym (np.: gruźlica, malaria czy zapalenie wsierdzia). Zbliżony mechanizm hiperhydrozy pojawia się w zatruciu alkoholem lub dnie moczanowej.

Najbardziej popularnym zabiegiem jest ostrzykiwanie toksyną botulinową. Jej działanie w przypadku leczenia nadpotliwości opiera się na blokowaniu sygnałów nerwowych, które prowadzą do wytwarzania potu w gruczołach potowych. Po wstrzyknięciu toksyny botulinowej, praca nerwów, które kontrolują wydzielanie potu, zostaje ograniczona. Zastosowanie toksyny botulinowej w leczeniu nadpotliwości nie powoduje całkowitego zatrzymania wydzielania potu na danym obszarze ciała, ale zmniejsza jego ilość do poziomu, który jest niezbędny do regulacji temperatury ciała. Ilość produkowanego potu zostaje więc mocno ograniczona, co przyczynia się do zminimalizowania problemu nadpotliwości. Efekty działania toksyny botulinowej utrzymują się zazwyczaj od kilku do kilkunastu miesięcy, co oznacza, że jest to nie tylko skuteczny, ale także długotrwały sposób na leczenie nadpotliwości. W niektórych przypadkach konieczne może być przeprowadzenie kilku zabiegów w celu uzyskania optymalnego efektu.