Endokrynolog Wrocław

Endokrynolog to specjalista zajmujący się nieprawidłowym funkcjonowaniem układu dokrewnego. Diagnozuje i leczy zaburzenia wydzielania hormonów przez narządy wewnętrzne, takie jak tarczyca, trzustka czy jajniki. Przyczyny tych dolegliwości nie zawsze są jednoznaczne. Do najczęstszych wskazań do konsultacji należą przewlekłe zmęczenie i uczucie osłabienia. Nieprawidłowa praca gruczołów może prowadzić do nadmiernego lub niedostatecznego wytwarzania hormonów. Czasem źródłem problemu są zmiany o charakterze nowotworowym. Zadaniem lekarza jest ustalenie przyczyny zaburzeń na podstawie badań i wdrożenie odpowiedniego leczenia. W niektórych przypadkach konieczna jest jedynie obserwacja i regularne kontrole.

Najczęstsze choroby leczone przez endokrynologa we Wrocławiu i innych miastach:

• choroby tarczycy – choroba Gravesa i Basedowa, choroba Hashimoto;
• choroby przytarczyc – niedoczynność, nadczynność;
• choroby przysadki mózgowej – guzy, akromegalia, choroba Cushinga;
• choroby nadnerczy – choroba Addisona, zespół Cushinga, hipoaldosteronizm;
• choroby trzustki – guzy, cukrzyca, insulinooporność;
• choroby gruczołów płciowych – zespół policystycznych jajników, zaburzenia miesiączkowania, zaburzenia płodności, wtórny hipogonadyzm, za niski poziom testosteronu, hormonalna terapia zastępcza;
• zespoły androgenne, np. nadmierne owłosienie ciała lub łysienie, trądzik.

Kobiety będące lub planujące zajście w ciążę również powinny udać się na konsultację do endokrynologa. Niedoczynność tarczycy u kobiet w ciąży stanowi dość częsty problem niepokojący przyszłą mamę. Może skutkować zarówno zwiększeniem ryzyka powikłań ciążowych, jak i rzutować na stan zdrowia dziecka po porodzie, szczególnie jego rozwój intelektualny. Podłoże hormonalne często mają takie zaburzenia jak:

• niepłodność;
• spadek libido;
• nieregularne miesiączkowanie;
• pojawienie się nadmiernego owłosienia na ciele;
• zmiany w wyglądzie narządów płciowych.

Rozpoznanie niedoczynności tarczycy, poza szczególnymi przypadkami, opiera się na określeniu stężenia TSH (hormonu tyreotropowego). Ogólnoświatowe ustalenia mówią o rozpoznaniu subklinicznej niedoczynności tarczycy, gdy stężenie TSH przekracza 4,0 mIU/l oraz nie towarzyszą temu objawy i spadek poziomu FT4 (wolnej tyroksyny). Jawna niedoczynność tarczycy pojawia się zazwyczaj wtedy, gdy stężenie TSH jest większe niż 10 mIU/l.

Zakres optymalnego stężenia TSH w pierwszym trymestrze ciąży zazwyczaj podaje się jako 0,1–2,5 mIU/l. Niedoczynność tarczycy rozpoznaje się u ciężarnych po przekroczeniu podanego poziomu i po przekroczeniu tej granicy należy rozpocząć leczenie.